ایران-فرزاد مدد زاده-پاسداران رژیم می گفتند اگر کنترل وهدایت مجاهدین نبود اصلا سال88 تظاهراتی شکل نمی گرفت

 

فرزاد مدد زاده

بزرگداشت حقوق بشر امسال در پاریس با حضورخانم مریم رجوی وحامیان برجسته مقاومت از جمله سناتور لیبرمن وآقای ویدال وباحضور نمایندگان جوامع ایرانی با حضور سخنرانی جدید از ایران آمده مثل فرزاد مدد زاده که خود 5سال را درزندانهای اوین وگوهر دشت زیر شکنجه وانواع فشارها سپری کرده است کیفیت ویژه ای به این گردهمایی داد.نظام آخوندی هرگز فکر نمی کرد ونمی کند که با وجود همه سختی ها وفشارهایی که روز زندانیان می آورد دگر بار آنها بعد از سپری کردن دوره محکومیت بازهم به آغوش مقاومت بازگردند ویا اصلا عزم جزمی برای پیوستن به صفوف اصلی نبرد پیدا کنندولی  حقانیت مجاهدین وراهی که به یمن رهبری پاکبازشان انتخاب کرده اند یعنی مسیر وتعهد  سرنگونی نظام ولی فقیه  از قضا گسترده گی این مقاومت  دربین مردم ایران وجذب شدن هرچه بیشتر جوانان را  افزون کرده است فرزاد مدد زاده که دو برادر وخواهرش یعنی مهدیه واکبر ازشهدای 19فروردین در حمله مزدوران مالکی وخامنه ای به شهر شرف اشرف هستند بعد از 5سال استارت خود را به صفوف مجاهدین رسانده تا شاهدی زنده وزبانی گویا برای رساندن پیام زندانیان مقاوم وبرای شهیدان سرفرازی همچون علی صارمی  و.... باشد

 وچه زیبا از خاطرات خود در زندان  ودر وصف این شهیدان گفته است

اوسخنان خود را اینگونه شروع میکند

به نام خدا و به نام آزادی، با سلام و درودهای فراوان خدمت خواهر مریم و برادر مسعود عزیز و با سلام به میهمانان عزیز و دوستداران مقاومت ایران جناب آقای لیبرمن و آقای ویدال کوادراس. 

با سلام و درودهای فراوان به شیرزنان و کوهمردان مجاهد در رزمگاه لیبرتی. با سلام و درود به شما یاران مقاومت ایران و شما اشرف‌نشانها. با سلام و درودهای فراوان بر زندانیان مقاوم و مجاهد. و با درود بر تمامی شهیدان راه آزادی بخصوص 24 شهید حمله اخیر موشکی لیبرتی، فرمانده حسین و یارانش.

 وسپس درمعرفی خود می گوید

من فرزاد مددزاده، 30 سال سن دارم و به تازگی از ایران خارج شده‌ام. من از فوریه سال 2009 تا فوریه 2014 به مدت 5 سال در زندانهای رژیم جنایتکار آخوندی حاکم بر ایران زندانی بودم. زمانی که دستگیر شدم به بند مخوف 209 در زندان اوین منتقل شدم و 6 ماه در 2 نوبت در انفرادی بودم جایی که از هیچ جا و هیچ کس خبر نداری و تنها چیزی که در انتظار توست اتاقهای شکنجه و بازجویی است. انفرادی جایی که هر روز به تو می‌گویند اعدام می‌شوی و تو هر شب با این فکر به خواب می‌روی که فرداشب زنده‌ای یا نه؟ انفرادی جایی که هر لحظه منتظر اتاقهای شکنجه و بازجویی هستی و معلوم نیست که از این اتاقها سالم بیرون بیایی و یا مثل شهید ستار بهشتی زیر شکنجه ماموران وزارت اطلاعات کشته شوی. قبل از هر چیز می‌خواهم 16 آذر، روز دانشجو، را به همه دانشجویان بخصوص دانشجویان زندانی تبریک بگویم همانهایی که ذلت را نپذیرفتند و همانا در طول سالیان نگذاشتند رژیم آخوندی دانشگاه، این سنگر آزادی را به پادگان تبدیل کند. درود بر عزمتان. 

بهتر است که متن کامل این سخنرانی را مطالعه نمایید